Ο νους, πρέπει να εστιάζεται στην μη διαμονή και να παραμένει εκεί.
Αυτό σημαίνει να μην αφήνετε το νου να παραμένει σε κάτι,
οτιδήποτε κι αν είναι αυτό.
Παραμονή στο τίποτα σημαίνει,
ότι ο νους δεν προσκολλάται στο καλό ή στο κακό,
στην ύπαρξη ή στη μη ύπαρξη,
μέσα ή έξω, ή κάπου ανάμεσα στα δύο,
στο κενό ή στο μη κενό, στη συγκέντρωση ή στον περισπασμό.
Αυτή η παραμονή στο τίποτα είναι η κατάσταση στην οποία πρέπει να παραμένει.
Εκείνοι που το πετυχαίνουν έχουν μη παραμένοντα νου -
μ' άλλα λόγια, έχουν Βουδικό νου!
ότι ο νους δεν προσκολλάται στο καλό ή στο κακό,
στην ύπαρξη ή στη μη ύπαρξη,
μέσα ή έξω, ή κάπου ανάμεσα στα δύο,
στο κενό ή στο μη κενό, στη συγκέντρωση ή στον περισπασμό.